หลังจากทานข้าวเสร็จ เรา2คนแม่ลููกนั่งคุยกันต่อ ระหว่างนั่งคุยฉันเดินเข้าไปในห้องแล้วออกมาพร้อมกับโน๊ตบุคตัวเก่ง ที่คิดมาตลอดว่าถ้าวันไหนขาดเจ้าโน๊ตบุคตัวนี้ไปคงแย่แน่เลย แม่มองมาที่ฉันแล้วมองออกไปนอกบ้าน แม่ถามอะไรฉันก็ไม่ค่อยได้สนใจฟัง เพราะมัวสนใจเฟสบุค นั่งดูคอมเม้นที่เพื่อนเข้ามาคอมเม้นให้ โดยลืมไปว่าตอนนี้แม่นั่งอยู่ข้างๆ มัวแต่ออนเฟสคุยกับเพื่อนๆ

แม่ถามฉันว่า สิ่งที่ฉันกำลังสนใจอยู่ มันเรียกว่าอะไรหรือลูก อ๋อ มันคือเฟสบุคคะแม่…

Continue

น้องดีเจคนหนึ่งบอกกับฉันว่า



จากประสบการณ์การทำงานตรงของเขา



มีคนที่ "ติด" อยู่ในอารมณ์เศร้าจำนวนมาก



คล้ายคนที่อยู่ในหลุมดำ และไม่ยอมให้ตัวเองออกมา



อย่าว่าแต่จะพยายามดิ้นรน



ปากบอกไม่อยากเศร้า แต่ใจติดเข้าไปเต็มๆ



และน่ากลัวจะเป็นแบบนั้นไปอีกยาว



สังเกตได้จากการขอเพลง



ที่ต้องเลี้ยงอารมณ์เศร้าไว้ท่าเดียว



แถมไม่สาแก่ใจ… Continue

Continue

วันนี้...

มีบางสิ่งบางอย่างที่เราต้องคุยกัน

เป็นเรื่องราวระหว่างเธอและฉัน

ที่สำคัญที่สุดระหว่างใจสองใจ

 

อยากบอกเธอเป็นครั้งสุดท้าย...

ว่ารักเธอมาก และไม่เคยรักใคร

เทียบเท่าเธอได้ อย่างนี้มาก่อนเลย

 

เธอ.... คือสิ่งสวยงาม

ที่แต่งเติมรอยยิ้มให้เกิดขึ้นในใจฉันเสมอ

เธอ... คือสิ่งที่ฉันไม่เคยพบเจอ

เป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่แค่อยู่ใกล้ๆเธอ ก็อบอุ่นหัวใจ

เธอ...…

Continue

แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน

บางคนอาจลืมใครไม่ได้

ไม่ว่าจะลบอย่างไร ก็ยังคงอยู่ในใจเหมือนเดิม

เขายังอยู่ที่เก่า...

ทำให้เราเจ็บปวดเหมือนเก่า...

เมื่อหวนนึกถึงความทรงจำครั้งใด

ก็เป็นอย่างนี้

เราจึงเริ่มต้นชีวิตใหม่กับใครไม่ได้สักที

จนแล้วจนรอด

 

ถามตัวเองให้ดีนะ

ว่าเราตั้งใจที่จะลบเขาไปจริงๆ…

Continue

ถ้าเขาสามารถมีใจให้คนอื่นได้ในขณะที่รักกับเราอยู่

นั่นหมายถึงว่า...เขาไม่ได้รักเราแล้ว

หรือถึงแม้เขาจะยังยืนยันว่ารัก

รักนั้น...ก็ไม่ใช่ความรักที่มีความหมายอะไรหรอก



แม้คนที่เรารักจะบอกว่า...รักเราน้อยลง

หรือบอกว่า...ไม่ได้รักเราอีกแล้ว

นั่นก็ยังไม่เจ็บปวดเท่าเขามาบอกกับเราว่า...

เขามีคนอื่น… Continue

เราคือคนที่พร้อมกับการมีความรักหรือยัง







หากหัวใจเรายังไม่พร้อมที่จะรักใคร...



ต่อให้เราดิ้นรนเสาะแสวงหา



ความรักจากที่ไหน



ก็ไม่มีทางที่มันจะเติมความว่างเปล่าในชีวิตของเราได้เต็ม







ลองถอยหลังมาสักก้าวหนึ่งดีไหม



บางที่...ที่ที่เรากำลังยืนอยู่



อาจเป็นที่ที่สับสนวุ่นวายเกินไป



ที่คนอย่างเราจะรับมือและทำความเข้าใจได้



โลกแห่งความรักอาจเป็นโลกที่สวยงามเมื่อเราฝันถึง… Continue

เพราะหนึ่งในสี่ห้องของหัวใจ



มีไว้เก็บคนพิเศษได้เพียงคนเดียว



ถ้ามีใครบางคนที่ไม่ใช่ ยื่นหัวใจมาให้



อย่ารีบรับมาเก็บไว้เพราะความเสียดาย



จนต้องเสียโอกาสดีๆ



ในวันที่เราเดินไปเจอใครสักคนที่หัวใจบอกว่าใช่



แล้วไม่อาจทำร้ายหัวใจ



ของคนที่เราเคยรับไว้ด้วยความสงสาร



จึงได้แต่มองคนที่ใช่เดินห่างไปจนไกลลับตา







เราไม่ควรปฏิเสธคนที่ไม่ใช่ว่าให้คบเป็นเพื่อนกันไปก่อน แล้วเก็บเขามาไว้ในมุมหนึ่งของหัวใจ… Continue